Indigo, Shibori and some Sashiko

Met de indigo en shibori werkstukken van vorige zomer heb voor de markt een viertal kussens gemaakt.
Ik verf altijd met oude lakens die ik koop bij de Emmaus kringloopwinkels. De oude Franse lakens zijn vaak gemaakt van een linnen-katoen binding , soms zelfs met een hennepdraad erin. Mooie stevige lakens , vaak nooit gebruikt en geel op de vouwen van het in de kast liggen.  Veel hebben nog geborduurde monogrammen.
Soms zonde om te verknippen.....
Je kunt ze natuurlijk ook als tafellaken gebruiken of er een dekbeddenhoes van maken , zoals ik gedaan heb. Als je in Frankrijk bent  deze zomer ga eens rondkijken bij een Emmaus. Er is er altijd wel eentje in de buurt. Op de site van de Emmaus kun je ze vinden.

 

 

 

 

I am back from Felletin

Ik heb een fantastische week gehad in Felletin.  We waren met tien vrouwen , waarvan er zelfs één uit Spanje en één uit de Verenigde Staten. Allemaal kwamen we om de specifieke techniek van Maria Friese te leren.
De eerste twee dagen maakten we proeflapjes, waarbij we experimenteerden met  verschillende methoden om relief te krijgen.

 

Dit is mijn proeflapje, ik vind het zelf heel goed gelukt, de kraters zijn helemaal open, het lapje is ongeveer 20 x 20.

IK had deze techniek graag in mijn eindstuk willen gebruiken maar volgens Maria was dat te ingewikkeld.

 

Nog een oefenlapje van iemand anders.

 

Hier knipt Maria mijn werkstuk open , na ongeveer één dag vilten!

Het lijkt op een leeggelopen rugbybal. D

Dit is het eindresultaat,  na nog een dag vilten, de kleur is blauw/ groen, met rode en paarse kraters, waarin soms garen verstopt zat.

De groepsfoto...., Maria is degene in het midden zonder werkstuk.

 

Nog een paar werkstukken van dichtbij.

 

We maakten in die week nog een excursie naar een spinatelier (filature Terrade), een oud familiebedrijf op een prachtige plek buiten het dorp.

 

Zoon leidde ons rond langs zware ijzeren machines. uit het begin van de vorige eeuw.

 

De verfruimte.

 

In een donker klein schuurtje kon ook wol gekocht worden. Ik kocht drie strengen wol, een mengels van Yak en merino, erg zacht en heel erg warm, voor 4,40 per ons, geen geld toch?

De foto's zijn gemaakt door Maria Friese, Melusine van Lainamac en door mij;

I am off to Felletin

Morgenochtend rond zeven uur vertrek ik voor een 5 daagse workshop natvilten naar Felletin, ongeveer 80 km hier vandaan.
Maria Frieze is de kunstenares die ons lesgeeft.
De eerste twee dagen gaan we experimenteren met vilten in 3D,  en de daarop volgende drie dagen maken we ons werkstuk, een sculptuur, object in 3D.
Op het blog van Maria kun je zien wat de groep vorig jaar in Felletin heeft gemaakt.
De workshop wordt gehouden in een gebouw op het terrein van het Lycée des Metiers du Batiment , een honderd jaar oude school die we in Nederland een MBO ambachtschool  zouden noemen. Vanuit heel Frankrijk komen kinderen hier een vak leren.
Het is een prachtig gebouwenkomplex op een heuvelachtig terrein, met fenomenale uitzichten.

 

Miin tas is gepakt en ik heb er zin in!

Wordt vervolgd. 

More cute things

Ik maakte nog wat kleine knuffeldingetjes voor kinderen, dat loopt altijd goed op de markt en ik vind het zo leuk om te doen.
Het gebreide poppetje is een gratis patroon van Little Cotton rabbit.
Voor het doosje heb ik een luciferdoosje als patroon gebruikt en ze zijn gemaakt van oude kerstkaarten.

 

 

Het patroon van de muisjes is van Ann Wood, ze heeft ook een gratis leuk kippetje op haar site...

 

De kussenideetjes komen van Pinterest .

 

 

Gisteren heb ik ook stof voor drie tassen geknipt. Ik had even geen inspiratie, maar na gesnuffel op Pinterest en in mijn Japanse tassenboeken is de inspiratie weer terug. 

En ik heb wat nieuwe canvas stoffen gekocht dat helpt ook altijd om nieuwe ideeen vorm te geven. Ik heb natuurlijk stoffen genoeg maar soms heb je gewoon iets nieuws nodig. Ja toch? 

Deze week kan ik ook mijn tas gaan pakken voor mijn workshop (stage noemen ze dat hier) volgende week in Feleltin. 

Daarover volgende keer meer.

Taartbodem (pie crust) zonder boter, ei en suiker

Afgelopen dinsdag hadden we weer ons maandelijkse damesclubje. Twee Franse dames en twee Nederlandse. In de zomer bekijken we elkaars tuin, verven we sjaals en experimenteren we met indigo. In de winter kleien we of doen origami of kokkerellen we onder leiding van Lucy.
Rond Kerst maken we altijd bonbons met elkaar en nu was het tijd voor een gezond taartje. We maakten er drie!

Lucy is altijd op zoek naar ideeen om haar recepten te vernieuwen en probeert zo gezond mogelijk te koken.
Hier is haar taartbodem recept dat we gebruikten om drie taartjes van18 à 20 cm te maken:

200 gr Magere kwark
70 gr olie, zonnebloem of koolzaad
Snufje zout
300 gr Bloem, wij gebruikten T65  dat is iets minder fijn dan bloem
2 tl bakpoeder
Eventueel een paar eetl melk
Bereiding:
1 Meng het bloem, zout en bakpoeder door elkaar. Maak een kuiltje en doe de natte ingredienten erin, zonder de melk. Is het deeg te droog voeg dan in beetjes wat melk toe.
2 Kneed het deeg snel ( niet te lang kneden dus)  en laat het ongeveer een half uur rusten op kamertemperatuur.
3 Uitrollen tot de gewenste maat. Wij deelden het deeg in drieen, het is ook genoeg voor twee vormen van 26 cm.
4 Baktijd ongeveer 40 minuten, is wel afhankelijk van de vulling.
5 Oventemperatuur, hete lucht oven, 170 gr

Het deeg kan ook in de keukenmachine , doe alle ingredienten in de kom en laat draaien tot een soepel deeg.

Om te zoeten had Lucy dadelstroop gemaakt.
recept: 250 gr ontpitte dadels, liefst goede kwaliteit medjoel dadels, die zijn niet om ze te laten glimmen in de suiker gedoopt.
300 ml heet water.
Doe de dadels en het water in de blender en laat even staan zodat de dadels zacht worden, ongeveer 10 minuten
Pureer tot er een dikke stroop ontstaat.
Je kunt de stroop bewaren in de koelkast in een glazen pot met deksel.

Wij maakten drie taartjes. Taartje 1 werd een Tarte Tatin.
Op de uitgerolde bodem werden in vieren gedeelde appels met de bolle kant in de vorm gelegd. (Nog steeds appels van eigen boom!!!)

 

Lucy doet er vervolgens altijd een aantal eetlepels dadelstroop overheen maar dit keer hebben we YACON gebruikt.  Een vrijwel onbekende siroop, gemaakt van Yaconwortels. het is niet zo makkelijk te vinden en nogal prijzig . Het voordeel van yacon is dat het de bloedsuikerspiegel niet noemenswaard beinvloedt. 

Vervolgens de uitgerolde bodem eroverheen, goed de randen naar binnen vouwen  en dan de oven in, na ongeveer 40 minuten ......

Voor het tweede taartje  werd de bodem uitgerold, in een vorm gedaan. Vervolgens een paar eetlepels dadelstroop en daarna appels in kleine stukje met gedroogde gewelde vijgen. In de oven en dit is het resultaat.

 

Voor het derde taartje rolden we het deeg uit op een stuk keukenpapier dat op een pizzabakvorm lag.

Eerst een dun laagje (bijna) suikervrije jam, appelschijfjes, beetje citroensap, ammandelsnippers en vervolgens werd de rand over het taartje gevouwd.

 

 

Van de hoeveelheid deeg werd ook nog 1 appelflapje gemaakt, je ziet het rechtsboven in de oven.

De taarten werden in drieen verdeeld en zo gingen wij naar huis met een bord vol heerlijke taart.

 

Het was weer een gezelige middag , veel geleerd, veel gelachen en appeltaart gegeten, want Lucy had er natuurlijk al eentje van te voren gemaakt voor bij de thee.

De Tarte Tatin taart is het lekkerst dezelfde dag en de andere twee

zijn goed een paar dagen te bewaren in de koelkast, even opwarmen in de oven.....  en smullen maar!

Some finished projects

Tada....tada, zoals beloofd, hier is mijn mooie Drachenfels. Gebreid met vier kleuren Hostgarn Coast en pen 3,25.

 

 

 

 

Ik ben er zo blij mee, hij draagt heerlijk, het garen is zacht en het was een plezier om te breien, ik heb een tweede op de pen in blauwtinten, voor de meimarkt.

Nog een paar sjaals voor de markt....

 

De Blossomy is af en er zijn er nog twee in de maak...

Nog een TGV sjaal in Zauberball crazy in oranje tinten.

 

En tot slot nog een paar foto's over ons leven hier op het Franse platteland.

Het weer is goed, dus ideeal om vuurtje te stoken. Cedric van de pomologische vereniging is geweest om de fuitbomen te snoeien en dat hout moet verbrand worden om het verspreiden van ziektes te voorkomen.

 

Dit was niet alle hout hoor , verspreid over het terrein lagen nog een tiental flinke stapels !

A bit of this and a bit of that

Eindelijk weer een blogpost. Ik had een klein ongelukje, stootte mijn teen tegen een stoelpoot. Deed veel pijn maar ik dacht, gaat vanzelf wel over. Na tien dagen was het nog niet over, naar de dokter, foto laten maken en je snapt het al....... gebroken. Nu zit ik met twee tenen aan elkaar geplakt  en voel me een beetje gehandicapt. Het is prachtig weer en er is veel werk in de tuin.....maar ik zit te breien en te haken.
Ik heb ook nieuw garen ontdekt, zag het al steeds voorbij komen. Holstgarn Coast.
Een melange van katoen en wol , het voelt heel zacht aan en werkt heerlijk. Het garen doet aan linnen denken, het is mat en de kleuren hebben iets vintage; Ik ben er erg enthousiast over.
 Mijn eerste werkstuk is een sjaal naar een patroon van Cécile Balladino uit haar boek: Au fil des couleurs .

 

 

 

De kleur is op de eerste twee foto's het beste.

Ik heb er een Drachenfels  mee gebreid , in dezelfde kleuren als op  de link, moet nog geblokt worden en ben aan een tweede bezig, voor de meimarkt, in blauwtinten.
Een heerlijk patroon om te breien en dan met dit fijne garen.....

 

En nog een project met dit garen, de sjaal is inmiddels af en ik ben aan tweede bezig. Weer een makkelijk patroon met een mooi resultaat. Het is de Blossomy.

 

Ik ga ook weer borduren, heb het boek van Cecile Franconie gekocht : Jardin revé, jardin brodé.

Is ook een heerlijk, op de bank zit, werkje......

Als je het blog nog niet kent, is het de moeite waard om er even rond te kijken. Ceécile houdt van kleur en dat is aan haar projekten goed te zien!

Tot slot nog een foto van een ongeduldige kip, tegen etenstijd komt ze in de vensterbak staan en tikt tegen het raam.

 

een wandeling met Rosa en een verrassing

Toen ik dinsdag mijn gebruikelijke rondje met Rosa ging wandelen, zagen we iets bijzonders. 
We wandelen meestal, wat wij het rondje Natacha noemen (ken je haar nog?)
Toen we dinsdag de hoek van ons doodlopende weggetje omkwamen zagen we vier varkens op de weg. Rosa was gelukkig nog aangelijnd want ze vond het reuze interessant.
Dat moesten de varkens van Vincent zijn, de jonge boer aan de overkant. Hij is de enige in de omgeving met een paar varkens, voor  eigen consumptie natuurlijk!
Snel terug naar huis, hem opbellen, geen gehoor, boodschap inspreken, fototoestel pakken en terug.
Toen was er inmiddems eentje het naastgelegen koolzaadveld ingegaan.....

 

 

,Een tweede volgde, want jonge koolzaadplantjes dat krijgen ze niet elke dag......

 

De andere twee bleven rustig in de greppel en rond de boom grazen.

 

 

Ik heb maar een ander rondje gelopen die middag , ik wilde dit vredige tafereel niet verstoren. EN in mijn eentje vier varkens terug naar hun weiland brengen dat leek me toch te moeilijk......